شاید هر کسی که عاشورای هر ساله را پر شکوه تر از سال های قبل می بیند، با خودش بگوید: چرا این عاشورا هر سال با رونق تر از سال های قبل برگزار می شود؟ چرا هر حادثه ای بعد از چند سال به فراموشی سپرده می شود ولی عاشورا و محرم هیچ وقت فراموش که نمی شود هیچ!! هر سال بهتر و با شکوه تر از سال قبل برگزار می شود؟ جواب این سوال ها و صدها سوال دیگر در باره عاشورا و محرم در یک کلمه نهفته است«اخلاص» کاری که برای خدا باشد ماندگار است. اخلاص در عمل است که عاشورا را تا قیام قیامت، هر سال بهتر از سال قبل، پر رونق و با عظمت، مدرسه ای قرار داده است تا بشریت در آن، ایثار، وفاداری، صبر و کمال انسانیت را بیاموزند.
درگیری حقّ و باطل، سابقه ای به درازای خلقت انسان دارد. هابیل و قابیل، ابراهیم(ع) و نمرود، موسی(ع) و فرعون و صدها مورد دیگر، که فرزندان آدم(ع) یکی راه حقّ را گرفته و دیگری راه باطل، یکی به راه راست می رود و دیگری به بی راهه، یکی به سوی نور در حرکت است و دیگری به سوی ظلمت. در درگیری حقّ و باطل، این حقّ است که در نهایت پیروز میدان است. پیروزی حقّ به آسانی بدست نمی آید. خیلی وقتا این پیروزی در گرو دادن خون، جان، تن و همه هستی انسان است.
کربلا نمونه ای از رویارویی حقّ و باطل است که در ظاهر حقّ شکست خورد و باطل پیروز شد. ولی در واقع پیروز این رویارویی، حقّ و طرفداران آن بود. در کربلا این خون است که بر شمشیر پیروز شد. اگر کربلا اتفاق نمی افتاد، امروز از اسلام، شاید نامی هم نمی ماند. این کربلا و عاشورا بود که با خون فرزند پیغمبر(ص) و بهترین آنسان های آنروز، نهال نو پای اسلام را آبیاری کرده تا امروز به درختی تنومند تبدیل شود.
بیایید پاسدار آن خون های پاک باشیم.
بعضی وقتا آدم کسایی رو می بینه که خودشون رو از دیگرا برتر و بهتر می دونند. برای خود و خانواده خودشون حق بیشتری می خوان! چرا؟ چون هر چه برای خود می پسندند برای دیگران نمی پسندند. آدما اگه همه رو مثل خودشون بدونن دیگه دنبال زیاده خواهی و برتری جویی نخواهند رفت.
پس بیاید تمرین کنیم« هر چه برای خود می پسندیم برای دیگران هم بپسندیم و هر چه برای خود نمی پسندیم برای دیگرن هم نپسندیم.»
خانواده، مدرسه و دانشگاه نمونه های کوچکی از یک جامعه اند. در خانواده پدر و مادر، در مدرسه آموزگار و در دانشگاه استاد دانشگاه بهترین الگو برای فرزندان، دانش آموزان و دانشجویان هستند. در خانه چشم و گوش فرزندان به سوی پدر و مادر است. در مدرسه الگوی رفتاری و گفتاری دانش آموزان، معلم و آموزگار است. در دانشگاه راهنمای آینده دانشجویان استاد دانشگاه است. فرزندان در خانه و خانواده، دانش آموزان در مدرسه و کلاس درس و دانشجویان در دانشگاه بیشتر از این که به گفتار پدر و مادر، معلم و استاد دانشگاه توجه کنند، به رفتار آنها دقت کرده از رفتار آنها می آموزند. پس رفتار ما انسان ها، بهترین معلم است که با آن می توانیم دیگران را به سعادت راهنمایی کنیم و یا آنها را با رفتار خود، بدبخت دنیا و آخرت نماییم.
وقتی سخن از پوشش در رفتار و گفتار پیش می آید شاید خیلی ها فکر کنند که حجاب و پوشش در گفتار و رفتار مخصوص زنان جامعه اسلامی است. در حالی که اگر به آیات قرآن و سخنان معصومین(ع) و بزرگان دین مراجعه کنیم خواهیم دید که حجاب و پوشش در رفتار و گفتار هم بر زنان و هم بر مردان جامعه اسلامی لازم و واجب است. اگر در جامعه گروه های امر بمعروف و نهی از منکر، یا گشت ارشاد نیروی انتظامی در جمهوری اسلامی ایران، به زنان بی حجاب تذکر می دهند باید به مردها و جوان های بی حجاب یا بد حجاب هم تذکر دهند. اگر در جامعه با زنان بی حجاب و هنجار شکن برخورد می شود با مردها و جوانان هنجار شکن و بی حجاب در رفتار و گفتار هم برخورد شود. اگر نگاه مرد نا محرم به زن بی حجاب باعث انحراف در جامعه می شود، نگاه زن نامحرم به مرد بی حجاب و بد پوشش هم باعث انحراف و کجروی در جامعه اسلامی خواهد شد.
