غدیر نقطه پایان رسالت نبی گرامی اسلام حضرت محمد(ص) آنجا که پیامبر مامور می شود تا مهمترین و آخرین رسالت خود را ابلاغ کند. کاری که اگر انجام ندهد تمام زحمات و رنج های بیشمار آن حضرت را به باد فنا داده است. آری این ماموریت معرفی جانشین بعد از پیامبر است که وظیه دارد پا جای پای آن حضرت بگذارد و این قافله را به سر منزلگاه مقصود برساند. اگر رحمت غدیر دامن گیر همه می شد و در باره آن امت اسلامی دچار اختلاف نمی شدند امروز جهان اسلام و کشورهای اسلامی گرفتار پراکندگی و اختلاف نبودند.

امروز در هر کوه و برزنی سخن از یک گره تروریستی بنام« داعش» است. گروهی که از هیچ جنایتی در حق انسان ها از هر دین و مذهبی دریغ نمی کند.

به نظر من سازمان های اطلاعاتی غرب و اسرائیل غاصب این گروه تروریستی را به وجود آوردند تا در دید مردم جهان اسلام را به عنوان یک دین خشن معرفی کنند. غافل از این که این گروه دامن حامیان آن را دیر یا زود خواهد گرفت.

آن وقت است که کشورهای حامی این گروه تروریستی باید با صدای بلند بگویند:« خودم کردم که لعنت بر خودم باد».

این روزها سخن از قرار داد استراتژیک نود ونه ساله بین کشور افغانستان وآمریکا است. قرار دادی که درباره آن تحلیل های گوناگون از طرف موافقان ومخالفان آن، مطرح می شود وهر طرفی برای خود دلایلی دارند. لکن نکته قابل توجه وسئوال اصلی اینجاست که آمریکایی ها برای چه به افغانستان آمده اند؟ وبرای چه می خواهند این قرار داد را امضا کنند؟ اگر به رسانه های آمریکایی نگاه کنیم، می گویند: آمریکا برای نجات مردم افغانستان از شرّ تروریست ها به این کشور آمده اند. ولی آگاهان خوب می دانند که آمریکا خود گروه های تروریستی را بوجود آورد، آموزش داد وتا می توانست آنها را مسلح وتامین کرد وامروز به عنوان دایه مهربانتر از مادر می خواهد با تروریست ها مبارزه کند وبه همین بهانه درصدد است پیمان ننگین امنیتی نود ساله را با دولت ضعیف افغانستان امضا کند.

ولی آمریکا باید بداند که ملت غیور ومسلمان افغانستان زیر بار این پیمان شوم نخواهند رفت و نیروهای آمریکایی را ذلیل تر از روسها از این خاک مقدس بیرون خواهند نمود.     

 انشاءا...

بعد از گذشت قریب به یکسال از بیداری کشورهای اسلامی، مردم مسلمان، یکی پس از دیگری، میوه شیرین انقلاب خود را می چینند. چند ماه پیش مردم مسلمان تونس، هفته های گذشته مردم مغرب، واین روزها مردم غیور وشجاع مصر، میوه رسیده انقلاب را با پیروزی اسلام گراها چیدند.

در این بین استعمار گران مانده اند که چه کنند؟!! به هر طرف که دست دراز می کنند، بعد از چندی دستشان با به میدان آمدن مردم قطع می شود.

اگر مردم کشورهای اسلامی می خواهند ثمره میوه انقلاب وخون شهدا را هدر ندهند باید به چند نکته توجه کنند:

1-  تمام فعالیت های خود را با رهبران راستین دینی، مذهبی هماهنگ کنند.

2- وحدت و یکپارچگی خود را حفظ نمایند.

3- مواظب مصادره انقلاب نورسیده توسط مهره های داخلی استعمار گران باشند.

امید آن که مردم مستضعف جهان روزی از دست رهبران خود فروخته ونوکران استعمار، خلاصی پیدا کرده وخود سرنوشت ممالک خود را تعیین کنند.

روز قدس هم با راهپیمایی های با شکوه درکشور های اسلامی و غیر اسلامی ، تمام شد ولی این سوال در ذهن همه بشریّت، انسان های آزاده ی جهان مطرح است که آینده فلسطین، مردم ستم دیده ومظلومش،اشغال اوّلین قبله مسلمین وسرنوشت اشغال گران چه می شود؟

در جواب باید گفت:چنانکه سنّت الهی درطول تاریخ نشان داده که«حکومت با کفر باقی می ماند ولی با ظلم باقی نمی ماند» پس اسرائیل غاصب مطمئن باشد که رفتنی است و مردم آواره ی فلسطین باید روزی به سرزمین آبایی واجدادی خود برگردند ولو این که نسلها بگذرد.

اسرائیل فقط زور می فهمد وهیچ!! فلسطینی ها هم تا وقتی که ببینند خانه شان، در اشغال است آرام نخواهند نشست. پس راه حلّ این مشکل جهانی چیست؟

تنها راه حلّ منطقی وعادلانه اینستکه فلسطینی ها اعم از مسلمان، مسیحی ویهودی با برگزاری یک همه پرسی وانتخابات، حکومت دلخواه خود را برگزینند و در کنارهم با آرامش زندگی کنند.

به امید آن روز، که دیر نخواهد بود!!